eiulaturus
Latin
[edit]Etymology
[edit]Future active participle of eiulō.
Participle
[edit]eiulātūrus (feminine eiulātūra, neuter eiulātūrum); first/second-declension participle
- about to lament
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | eiulātūrus | eiulātūra | eiulātūrum | eiulātūrī | eiulātūrae | eiulātūra | |
| genitive | eiulātūrī | eiulātūrae | eiulātūrī | eiulātūrōrum | eiulātūrārum | eiulātūrōrum | |
| dative | eiulātūrō | eiulātūrae | eiulātūrō | eiulātūrīs | |||
| accusative | eiulātūrum | eiulātūram | eiulātūrum | eiulātūrōs | eiulātūrās | eiulātūra | |
| ablative | eiulātūrō | eiulātūrā | eiulātūrō | eiulātūrīs | |||
| vocative | eiulātūre | eiulātūra | eiulātūrum | eiulātūrī | eiulātūrae | eiulātūra | |