efrat

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish افراد (efrad), plural of فرد (ferd), from Arabic فَرْد (fard, “an individual”).

Noun

efrat (definite accusative efradı, plural efratlar)

1. (archaic) Arabic plural of fert; individuals; ordinary people
2. (military) privates, recruits; soldiers (distinguished from officers)
   • 1936 March 10, “Italyanlar halâ Doğu Afrikaya asker sevkediyorlar”, in Hakkın Sesi, page 1:

     Napoli 9 (A. A.) İki vapur bugün 141 zabit ve 4000 efrad alarak Doğu Afrikaya hereket etmiştir. Ayrica on vapur ve bir tayyare nakliye gemiside yakında hareket edecektir.

     (please add an English translation of this quotation)

   • 1940 June 10, “Romanyada silâh altına çağırılanlar”, in Ulus:

     Bükreş, 9. a.a. - Romanya büyük erkânıharbiyesi 30 günlük bir devre için, muhtelif sınıflara mensup efrat, zabit, ve küçük zabit davet etmiştir.

     (please add an English translation of this quotation)

References

• Nişanyan, Sevan (2002–) “efrat”, in Nişanyan Sözlük
• Redhouse, James W. (1890) “افراد”, in A Turkish and English Lexicon‎^[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 155
• Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN