effectief
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Borrowed from French effectif, from Middle French effectif, from Latin effectīvus.[1]
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]effectief (comparative effectiever, superlative effectiefst)
Declension
[edit]| Declension of effectief | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | effectief | |||
| inflected | effectieve | |||
| comparative | effectiever | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | effectief | effectiever | het effectiefst het effectiefste | |
| indefinite | m./f. sing. | effectieve | effectievere | effectiefste |
| n. sing. | effectief | effectiever | effectiefste | |
| plural | effectieve | effectievere | effectiefste | |
| definite | effectieve | effectievere | effectiefste | |
| partitive | effectiefs | effectievers | — | |
Derived terms
[edit]Adverb
[edit]effectief (comparative effectiever, superlative effectiefst)
- effectively
- really
- Dit is effectief gebeurd.
- This really happened.
Antonyms
[edit]References
[edit]- ^ Philippa, Marlies, Debrabandere, Frans, Quak, Arend, Schoonheim, Tanneke, van der Sijs, Nicoline (2003–2009) Etymologisch woordenboek van het Nederlands (in Dutch), Amsterdam: Amsterdam University Press