eerbaar
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From Middle Dutch eerbaer. Equivalent to eren + -baar.
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]eerbaar (comparative eerbaarder, superlative eerbaarst)
Declension
[edit]| Declension of eerbaar | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | eerbaar | |||
| inflected | eerbare | |||
| comparative | eerbaarder | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | eerbaar | eerbaarder | het eerbaarst het eerbaarste | |
| indefinite | m./f. sing. | eerbare | eerbaardere | eerbaarste |
| n. sing. | eerbaar | eerbaarder | eerbaarste | |
| plural | eerbare | eerbaardere | eerbaarste | |
| definite | eerbare | eerbaardere | eerbaarste | |
| partitive | eerbaars | eerbaarders | — | |
Derived terms
[edit]Descendants
[edit]- Negerhollands: eerbar