eenvormig

Dutch

Etymology

From Middle Dutch êenvormich. Equivalent to een +‎ vorm +‎ -ig.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌeːnˈvɔr.məx/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: een‧vor‧mig

Adjective

eenvormig (comparative eenvormiger, superlative eenvormigst)

1. uniform

   Synonym: uniform

   Antonyms: veelvormig, pluriform, polymorf

Declension

Declension of eenvormig
uninflected	eenvormig
inflected	eenvormige
comparative	eenvormiger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		eenvormig	eenvormiger	het eenvormigst het eenvormigste
indefinite	m./f. sing.	eenvormige	eenvormigere	eenvormigste
	n. sing.	eenvormig	eenvormiger	eenvormigste
	plural	eenvormige	eenvormigere	eenvormigste
definite		eenvormige	eenvormigere	eenvormigste
partitive		eenvormigs	eenvormigers	—

Derived terms

• eenvormigheid