eenduidig

Dutch

Etymology

From een (“one”) +‎ duiden (“to refer to, explain”) +‎ -ig (“-y”), calque of German eindeutig.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌeːnˈdœy̯.dəx/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: een‧dui‧dig
• Rhymes: -œy̯dəx

Adjective

eenduidig (comparative eenduidiger, superlative eenduidigst)

1. univocal (having only one possible meaning) [from early 20th c.]

Declension

Declension of eenduidig
uninflected	eenduidig
inflected	eenduidige
comparative	eenduidiger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		eenduidig	eenduidiger	het eenduidigst het eenduidigste
indefinite	m./f. sing.	eenduidige	eenduidigere	eenduidigste
	n. sing.	eenduidig	eenduidiger	eenduidigste
	plural	eenduidige	eenduidigere	eenduidigste
definite		eenduidige	eenduidigere	eenduidigste
partitive		eenduidigs	eenduidigers	—

Derived terms

• eenduidigheid