edoctus
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of ēdoceō (“teach”)
Participle
[edit]ēdoctus (feminine ēdocta, neuter ēdoctum); first/second-declension participle
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ēdoctus | ēdocta | ēdoctum | ēdoctī | ēdoctae | ēdocta | |
genitive | ēdoctī | ēdoctae | ēdoctī | ēdoctōrum | ēdoctārum | ēdoctōrum | |
dative | ēdoctō | ēdoctae | ēdoctō | ēdoctīs | |||
accusative | ēdoctum | ēdoctam | ēdoctum | ēdoctōs | ēdoctās | ēdocta | |
ablative | ēdoctō | ēdoctā | ēdoctō | ēdoctīs | |||
vocative | ēdocte | ēdocta | ēdoctum | ēdoctī | ēdoctae | ēdocta |
References
[edit]- edoctus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- we know from experience: usu rerum (vitae, vitae communis) edocti sumus
- we know from experience: usu rerum (vitae, vitae communis) edocti sumus