eşleşmek

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish اشلشمك (eşleşmek). Equivalent to eş +‎ -leş +‎ -mek.

Verb

eşleşmek (third-person singular simple present eşleşir)

1. to match (with), to pair (with)
   • 2022 November 30, “ABD son 16 turuna yükseldi ve Hollanda'nın rakibi oldu”, in Anadolu Agency‎^[1]:

     ABD son 16 turunda, A Grubu'nu lider bitiren Hollanda ile eşleşti.

     (please add an English translation of this quotation)

Usage notes

• Use ile to indicate the other member of the pair.

Conjugation

Conjugation of eşleşmek (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			eşleşmek
impersonal participle	imperfective		eşleşen
	perfective		eşleşmiş
	prospective		eşleşecek
personal participle	non-prospective		eşleştiğim	eşleştiğin	eşleştiği	eşleştiğimiz	eşleştiğiniz	eşleştikleri
	prospective		eşleşeceğim	eşleşeceğin	eşleşeceği	eşleşeceğimiz	eşleşeceğiniz	eşleşecekleri
verbal noun			eşleşme
way of doing			eşleşiş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	eşleşirim	eşleşirsin	eşleşir	eşleşiriz	eşleşirsiniz	eşleşirler
		imperfective	eşleşiyorum	eşleşiyorsun	eşleşiyor	eşleşiyoruz	eşleşiyorsunuz	eşleşiyorlar
	past	perfective	eşleştim	eşleştin	eşleşti	eşleştik	eşleştiniz	eşleştiler
		imperfective	eşleşiyordum	eşleşiyordun	eşleşiyordu	eşleşiyorduk	eşleşiyordunuz	eşleşiyorlardı (or eşleşiyordular)
	future		eşleşeceğim	eşleşeceksin	eşleşecek	eşleşeceğiz	eşleşeceksiniz	eşleşecekler
	future-in-the-past	definite	eşleşecektim	eşleşecektin	eşleşecekti	eşleşecektik	eşleşecektiniz	eşleşeceklerdi
		indefinite	eşleşirdim	eşleşirdin	eşleşirdi	eşleşirdik	eşleşirdiniz	eşleşirlerdi
inferential	perfective		eşleşmişim	eşleşmişsin	eşleşmiş	eşleşmişiz	eşleşmişsiniz	eşleşmişler
	aorist		eşleşirmişim	eşleşirmişsin	eşleşirmiş	eşleşirmişiz	eşleşirmişsiniz	eşleşirlermiş (or eşleşirmişlar)
	imperfective		eşleşiyormuşum	eşleşiyormuşsun	eşleşiyormuş	eşleşiyormuşuz	eşleşiyormuşsunuz	eşleşiyorlarmış
conditional	simple		eşleşsem	eşleşsen	eşleşse	eşleşsek	eşleşseniz	eşleşseler
	perfective		eşleşseydim	eşleşseydin	eşleşseydi	eşleşseydik	eşleşseydiniz	eşleşseydiler
optative			eşleşeyim	eşleşesin	eşleşe	eşleşelim	eşleşesiniz	eşleşeler
progressive			eşleşmekteyim	eşleşmektesin	eşleşmekte	eşleşmekteyiz	eşleşmektesiniz	eşleşmekteler
necessitative			eşleşmeliyim	eşleşmelisin	eşleşmeli	eşleşmeliyiz	eşleşmelisiniz	eşleşmeliler
imperative				eşleş	eşleşsin		eşleşin	eşleşsinler
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	eşleşir miyim?	eşleşir misin?	eşleşir mi?	eşleşir miyiz?	eşleşir misiniz?	eşleşirler mi?
		imperfective	eşleşiyor muyum?	eşleşiyor musun?	eşleşiyor mu?	eşleşiyor muyuz?	eşleşiyor musunuz?	eşleşiyorlar mı?
	past	perfective	eşleştim mi?	eşleştin mi?	eşleşti mi?	eşleştik mi?	eşleştiniz mi?	eşleştiler mi?
		imperfective	eşleşiyor muydum?	eşleşiyor muydun?	eşleşiyor muydu?	eşleşiyor muyduk?	eşleşiyor muydunuz?	eşleşiyorlar mıydı?
	future		eşleşecek miyim?	eşleşecek misin?	eşleşecek mi?	eşleşecek miyiz?	eşleşecek misiniz?	eşleşecekler mi?
inferential	perfective		eşleşmiş miyim?	eşleşmiş misin?	eşleşmiş mi?	eşleşmiş miyiz?	eşleşmiş misiniz?	eşleşmişler mi?
	aorist		eşleşir miymişim?	eşleşir miymişsin?	eşleşir miymiş?	eşleşir miymişiz?	eşleşir miymişsiniz?	eşleşirler miymiş?
	imperfective		eşleşiyor muymuşum?	eşleşiyor muymuşsun?	eşleşiyor muymuş?	eşleşiyor muymuşuz?	eşleşiyor muymuşsunuz?	eşleşiyorlar mıymış?
conditional	simple		eşleşsem mi?	eşleşsen mi?	eşleşse mi?	eşleşsek mi?	eşleşseniz mi?	eşleşseler mi?
	perfective		eşleşse miydim?	eşleşse miydin?	eşleşse miydi?	eşleşse miydik?	eşleşse miydiniz?	eşleşseler miydi?
progressive			eşleşmekte miyim?	eşleşmekte misin?	eşleşmekte mi?	eşleşmekte miyiz?	eşleşmekte misiniz?	eşleşmekteler mi?
necessitative			eşleşmeli miyim?	eşleşmeli misin?	eşleşmeli mi?	eşleşmeli miyiz?	eşleşmeli misiniz?	eşleşmeliler mi?
Negative declarative
infinitive			eşleşmemek
impersonal participle	imperfective		eşleşmeyen
	perfective		eşleşmemiş
	prospective		eşleşmeyecek
personal participle	non-prospective		eşleşmediğim	eşleşmediğin	eşleşmediği	eşleşmediğimiz	eşleşmediğiniz	eşleşmedikleri
	prospective		eşleşmeyeceğim	eşleşmeyeceğin	eşleşmeyeceği	eşleşmeyeceğimiz	eşleşmeyeceğiniz	eşleşmeyecekleri
verbal noun			eşleşmeme
way of doing			eşleşmeyiş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	eşleşmem	eşleşmezsin	eşleşmez	eşleşmeyiz	eşleşmezsiniz	eşleşmezler
		imperfective	eşleşmiyorum	eşleşmiyorsun	eşleşmiyor	eşleşmiyoruz	eşleşmiyorsunuz	eşleşmiyorlar
	past	perfective	eşleşmedim	eşleşmedin	eşleşmedi	eşleşmedik	eşleşmediniz	eşleşmediler
		imperfective	eşleşmiyordum	eşleşmiyordun	eşleşmiyordu	eşleşmiyorduk	eşleşmiyordunuz	eşleşmiyorlardı
	future		eşleşmeyeceğim	eşleşmeyeceksin	eşleşmeyecek	eşleşmeyeceğiz	eşleşmeyeceksiniz	eşleşmeyecekler
inferential	perfective		eşleşmemişim	eşleşmemişsin	eşleşmemiş	eşleşmemişiz	eşleşmemişsiniz	eşleşmemişler
	aorist		eşleşmezmişim	eşleşmezmişsin	eşleşmezmiş	eşleşmezmişiz	eşleşmezmişsiniz	eşleşmezlermiş
	imperfective		eşleşmiyormuşum	eşleşmiyormuşsun	eşleşmiyormuş	eşleşmiyormuşuz	eşleşmiyormuşsunuz	eşleşmiyorlarmış
conditional	simple		eşleşmesem	eşleşmesen	eşleşmese	eşleşmesek	eşleşmeseniz	eşleşmeseler
	perfective		eşleşmeseydim	eşleşmeseydin	eşleşmeseydi	eşleşmeseydik	eşleşmeseydiniz	eşleşmeseydiler
optative			eşleşmeyeyim	eşleşmeyesin	eşleşmeye	eşleşmeyelim	eşleşmeyesiniz	eşleşmeyeler
progressive			eşleşmemekteyim	eşleşmemektesin	eşleşmemekte	eşleşmemekteyiz	eşleşmemektesiniz	eşleşmemekteler
necessitative			eşleşmemeliyim	eşleşmemelisin	eşleşmemeli	eşleşmemeliyiz	eşleşmemelisiniz	eşleşmemeliler
imperative				eşleşme	eşleşmesin		eşleşmeyin	eşleşmesinler
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	eşleşmez miyim?	eşleşmez misin?	eşleşmez mi?	eşleşmez miyiz?	eşleşmez misiniz?	eşleşmezler mi?
		imperfective	eşleşmiyor muyum?	eşleşmiyor musun?	eşleşmiyor mu?	eşleşmiyor muyuz?	eşleşmiyor musunuz?	eşleşmiyorlar mı?
	past	perfective	eşleşmedim mi?	eşleşmedin mi?	eşleşmedi mi?	eşleşmedik mi?	eşleşmediniz mi?	eşleşmediler mi?
		imperfective	eşleşmiyor muydum?	eşleşmiyor muydun?	eşleşmiyor muydu?	eşleşmiyor muyduk?	eşleşmiyor muydunuz?	eşleşmiyorlar mıydı?
	future		eşleşmeyecek miyim?	eşleşmeyecek misin?	eşleşmeyecek mi?	eşleşmeyecek miyiz?	eşleşmeyecek misiniz?	eşleşmeyecekler mi?
inferential	perfective		eşleşmemiş miyim?	eşleşmemiş misin?	eşleşmemiş mi?	eşleşmemiş miyiz?	eşleşmemiş misiniz?	eşleşmemişler mi?
	aorist		eşleşmez miymişim?	eşleşmez miymişsin?	eşleşmez miymiş?	eşleşmez miymişiz?	eşleşmez miymişsiniz?	eşleşmezler miymiş?
	imperfective		eşleşmiyor muymuşum?	eşleşmiyor muymuşsun?	eşleşmiyor muymuş?	eşleşmiyor muymuşuz?	eşleşmiyor muymuşsunuz?	eşleşmiyorlar mıymış?
conditional	simple		eşleşmesem mi?	eşleşmesen mi?	eşleşmese mi?	eşleşmesek mi?	eşleşmeseniz mi?	eşleşmeseler mi?
	perfective		eşleşmese miydim?	eşleşmese miydin?	eşleşmese miydi?	eşleşmese miydik?	eşleşmese miydiniz?	eşleşmeseler miydi?
progressive			eşleşmemekte miyim?	eşleşmemekte misin?	eşleşmemekte mi?	eşleşmemekte miyiz?	eşleşmemekte misiniz?	eşleşmemekteler mi?
necessitative			eşleşmemeli miyim?	eşleşmemeli misin?	eşleşmemeli mi?	eşleşmemeli miyiz?	eşleşmemeli misiniz?	eşleşmemeliler mi?

Derived terms

• eşleştirmek
  • eşleştirici

References

• Avery, Robert et al., editors (2013), “eşle”, in The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN