Jump to content

dziupel

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

dziupel m inan

  1. (Biecz, Lasovia) Alternative form of dziupla (tree hollow)

Further reading

[edit]
  • Roman Zawiliński (1880) “dźupel”, in “Gwara brzezińska w pow. ropczyckim”, in Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności (I) (in Polish), volume 8, Krakow: Akademia Umiejętności, page 228
  • Szymon Matusiak (1880) “dźupel”, in “Gwara lasowska w okolicy Tarnobrzega, studyjum dyjalektologiczne”, in Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności (I) (in Polish), volume 8, Krakow: Akademia Umiejętności, page 172