dziękczynienie

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish dziękczynienie. By surface analysis, dziękczynić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /d͡ʑɛŋk.t͡ʂɘˈɲɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: dzięk‧czy‧nie‧nie

Noun

dziękczynienie n

1. (uncountable) verbal noun of dziękczynić
2. (countable, literary) thanksgiving
3. (countable, literary) formal thanks
4. (countable, Christianity, literary) grace (short prayer before or after a meal)

Declension

Declension of dziękczynienie

	singular	plural
nominative	dziękczynienie	dziękczynienia
genitive	dziękczynienia	dziękczynień
dative	dziękczynieniu	dziękczynieniom
accusative	dziękczynienie	dziękczynienia
instrumental	dziękczynieniem	dziękczynieniami
locative	dziękczynieniu	dziękczynieniach
vocative	dziękczynienie	dziękczynienia

Related terms

(adjectives):

• dziękczynny

(adverbs):

• dziękczynnie

(nouns):

• dziękczynność

(verbs):

• dziękczynić impf

Further reading

• dziękczynienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dziękczynienie in Polish dictionaries at PWN