dystynktywny

Polish

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

• IPA^(key): /dɘs.tɘŋˈktɘv.nɘ/
• Rhymes: -ɘvnɘ
• Syllabification: dys‧tyn‧ktyw‧ny

Adjective

dystynktywny (comparative bardziej dystynktywny, superlative najbardziej dystynktywny, derived adverb dystynktywnie)

1. (literary) distinctive, distinguishing (used to or enabling the distinguishing of some thing)

   Synonym: charakterystyczny

   1. (linguistics) distinctive (having a distinctive function and serving the purpose of linguistic communication)

      Synonym: relewantny

Declension

Declension of dystynktywny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	dystynktywny		dystynktywna	dystynktywne	dystynktywni	dystynktywne
genitive	dystynktywnego		dystynktywnej	dystynktywnego	dystynktywnych
dative	dystynktywnemu		dystynktywnej	dystynktywnemu	dystynktywnym
accusative	dystynktywnego	dystynktywny	dystynktywną	dystynktywne	dystynktywnych	dystynktywne
instrumental	dystynktywnym		dystynktywną	dystynktywnym	dystynktywnymi
locative	dystynktywnym		dystynktywnej	dystynktywnym	dystynktywnych

Derived terms

noun

• dystynktywność

 

Related terms

adjectives

• dystyngowany
• dystynkcyjny

 

adverb

• dystyngowanie

 

nouns

• dystynkcja
• dystynkcje
• dystynkt
• dystynktorium

 

verb

• dystyngować impf

 

Further reading

• dystynktywny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dystynktywny in Polish dictionaries at PWN