dyskurant

Polish

Etymology

From dyskurować +‎ -ant.

Pronunciation

• (Masovia):
  • (Far Masovian) IPA^(key): /dɘsˈku.rant/

Noun

dyskurant m pers

1. (Far Masovian) babbler (one who talks much)

Further reading

• Wojciech Grzegorzewicz (1894) “dyskurant”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 107