dymnik

Polish

Etymology

From dym +‎ -nik.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈdɘm.ɲik/

• (Masovia):
  • (Far Masovian) IPA^(key): /ˈdɘm.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘmɲik
• Syllabification: dym‧nik

Noun

dymnik m inan (related adjective dymnikowy)

1. (architecture) chimney, flue (vertical tube or hollow column)
2. (Far Masovian) hole in a roof

Declension

Declension of dymnik

	singular	plural
nominative	dymnik	dymniki
genitive	dymnika	dymników
dative	dymnikowi	dymnikom
accusative	dymnik	dymniki
instrumental	dymnikiem	dymnikami
locative	dymniku	dymnikach
vocative	dymniku	dymniki

Further reading

• dymnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dymnik in Polish dictionaries at PWN
• Wojciech Grzegorzewicz (1894) “dymńik”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 106