dymać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *dymati.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈdɘ.mat͡ɕ/

• (Greater Poland):
  • (Kuyavia) IPA^(key): /ˈdɘ.mat͡ɕ/
• (Masovia):
  • (Far Masovian) IPA^(key): /ˈdɘ.mat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘmat͡ɕ
• Syllabification: dy‧mać

Verb

dymać impf

1. (intransitive, colloquial or dialectal, Kuyavia, Far Masovian) to dash, to rush, to scamper, to scurry

   Synonym: pędzić

   Dymaj do domu po bilet! ― Run home and get the ticket!

2. (transitive, Far Masovian) to move a blacksmith's bellows

Verb

dymać impf (perfective wydymać)

1. (transitive, reflexive with się, vulgar) to fuck, to have sex

   Synonyms: see Thesaurus:uprawiać seks

2. (transitive, vulgar) to exploit, to fuck over, to screw

   Kiedy tam pracował, dymali go jak chcieli. ― When he worked there, they screwed him as they wanted.

Conjugation

Conjugation of dymać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dymać
present tense	1st	dymam			dymamy
	2nd	dymasz			dymacie
	3rd	dyma			dymają
	impersonal	dyma się
past tense	1st	dymałem, -(e)m dymał	dymałam, -(e)m dymała	dymałom, -(e)m dymało	dymaliśmy, -(e)śmy dymali	dymałyśmy, -(e)śmy dymały
	2nd	dymałeś, -(e)ś dymał	dymałaś, -(e)ś dymała	dymałoś, -(e)ś dymało	dymaliście, -(e)ście dymali	dymałyście, -(e)ście dymały
	3rd	dymał	dymała	dymało	dymali	dymały
	impersonal	dymano
future tense	1st	będę dymał, będę dymać	będę dymała, będę dymać	będę dymało, będę dymać	będziemy dymali, będziemy dymać	będziemy dymały, będziemy dymać
	2nd	będziesz dymał, będziesz dymać	będziesz dymała, będziesz dymać	będziesz dymało, będziesz dymać	będziecie dymali, będziecie dymać	będziecie dymały, będziecie dymać
	3rd	będzie dymał, będzie dymać	będzie dymała, będzie dymać	będzie dymało, będzie dymać	będą dymali, będą dymać	będą dymały, będą dymać
	impersonal	będzie dymać się
conditional	1st	dymałbym, bym dymał	dymałabym, bym dymała	dymałobym, bym dymało	dymalibyśmy, byśmy dymali	dymałybyśmy, byśmy dymały
	2nd	dymałbyś, byś dymał	dymałabyś, byś dymała	dymałobyś, byś dymało	dymalibyście, byście dymali	dymałybyście, byście dymały
	3rd	dymałby, by dymał	dymałaby, by dymała	dymałoby, by dymało	dymaliby, by dymali	dymałyby, by dymały
	impersonal	dymano by
imperative	1st	niech dymam			dymajmy
	2nd	dymaj			dymajcie
	3rd	niech dyma			niech dymają
active adjectival participle		dymający	dymająca	dymające	dymający	dymające
passive adjectival participle		dymany	dymana	dymane	dymani	dymane
contemporary adverbial participle		dymając
verbal noun		dymanie

Further reading

• dymać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dymać in Polish dictionaries at PWN
• Józef Bliziński (1860) “dymać”, in Abecadłowy spis wyrazów języka ludowego w Kujawach i Galicyi Zachodniej (in Polish), Warszawa, page 622
• Oskar Kolberg (1867) “dymać”, in Dzieła wszystkie: Kujawy (in Polish), page 270
• Wojciech Grzegorzewicz (1894) “dymać”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 106