From dygać + -nąć.
dygnąć pf (imperfective dygać)
- (intransitive) to curtsey
| Conjugation of dygnąć pf
|
| dygnąć
|
| dygnę
|
dygniemy
|
| dygniesz
|
dygniecie
|
| dygnie
|
dygną
|
| dygnie się
|
dygnąłem,
-(e)m dygnął
|
dygnęłam,
-(e)m dygnęła
|
dygnęłom,
-(e)m dygnęło
|
dygnęliśmy,
-(e)śmy dygnęli
|
dygnęłyśmy,
-(e)śmy dygnęły
|
dygnąłeś,
-(e)ś dygnął
|
dygnęłaś,
-(e)ś dygnęła
|
dygnęłoś,
-(e)ś dygnęło
|
dygnęliście,
-(e)ście dygnęli
|
dygnęłyście,
-(e)ście dygnęły
|
| dygnął
|
dygnęła
|
dygnęło
|
dygnęli
|
dygnęły
|
| dygnięto
|
dygnąłbym,
bym dygnął
|
dygnęłabym,
bym dygnęła
|
dygnęłobym,
bym dygnęło
|
dygnęlibyśmy,
byśmy dygnęli
|
dygnęłybyśmy,
byśmy dygnęły
|
dygnąłbyś,
byś dygnął
|
dygnęłabyś,
byś dygnęła
|
dygnęłobyś,
byś dygnęło
|
dygnęlibyście,
byście dygnęli
|
dygnęłybyście,
byście dygnęły
|
dygnąłby,
by dygnął
|
dygnęłaby,
by dygnęła
|
dygnęłoby,
by dygnęło
|
dygnęliby,
by dygnęli
|
dygnęłyby,
by dygnęły
|
| dygnięto by
|
| niech dygnę
|
dygnijmy
|
| dygnij
|
dygnijcie
|
| niech dygnie
|
niech dygną
|
| dygnąwszy
|
| dygnięcie
|
- dygnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dygnąć in Polish dictionaries at PWN
