dwutorowość

Polish

Etymology

From dwutorowy +‎ -ość.

Pronunciation

• IPA^(key): /dvu.tɔˈrɔ.vɔɕt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvɔɕt͡ɕ
• Syllabification: dwu‧to‧ro‧wość

Noun

dwutorowość f

1. the quality of being twin-tracked (pursuing two objectives by employing two simultaneous processes)
2. (rail transport) the quality of being double tracked

Declension

Declension of dwutorowość

	singular
nominative	dwutorowość
genitive	dwutorowości
dative	dwutorowości
accusative	dwutorowość
instrumental	dwutorowością
locative	dwutorowości
vocative	dwutorowości

Further reading

• dwutorowość in Polish dictionaries at PWN