dwumecz

Polish

Etymology

From dwu- +‎ mecz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdvu.mɛt͡ʂ/
• Rhymes: -umɛt͡ʂ
• Syllabification: dwu‧mecz

Noun

dwumecz m inan

1. (basketball, soccer) two-legged tie

Declension

Declension of dwumecz

	singular	plural
nominative	dwumecz	dwumecze
genitive	dwumeczu	dwumeczów/dwumeczy
dative	dwumeczowi	dwumeczom
accusative	dwumecz	dwumecze
instrumental	dwumeczem	dwumeczami
locative	dwumeczu	dwumeczach
vocative	dwumeczu	dwumecze

Further reading

• dwumecz in Polish dictionaries at PWN