duruk

Turkish

Pronunciation

• Hyphenation: du‧ruk

Adjective

duruk

1. static

Noun

duruk (definite accusative duruğu, plural duruklar)

1. stator

Declension

Inflection
Nominative	duruk
Definite accusative	duruğu
	Singular	Plural
Nominative	duruk	duruklar
Definite accusative	duruğu	durukları
Dative	duruğa	duruklara
Locative	durukta	duruklarda
Ablative	duruktan	duruklardan
Genitive	duruğun	durukların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular duruğum duruklarım 2nd singular duruğun durukların 3rd singular duruğu durukları 1st plural duruğumuz duruklarımız 2nd plural duruğunuz duruklarınız 3rd plural durukları durukları Definite accusative Singular Plural 1st singular duruğumu duruklarımı 2nd singular duruğunu duruklarını 3rd singular duruğunu duruklarını 1st plural duruğumuzu duruklarımızı 2nd plural duruğunuzu duruklarınızı 3rd plural duruklarını duruklarını Dative Singular Plural 1st singular duruğuma duruklarıma 2nd singular duruğuna duruklarına 3rd singular duruğuna duruklarına 1st plural duruğumuza duruklarımıza 2nd plural duruğunuza duruklarınıza 3rd plural duruklarına duruklarına Locative Singular Plural 1st singular duruğumda duruklarımda 2nd singular duruğunda duruklarında 3rd singular duruğunda duruklarında 1st plural duruğumuzda duruklarımızda 2nd plural duruğunuzda duruklarınızda 3rd plural duruklarında duruklarında Ablative Singular Plural 1st singular duruğumdan duruklarımdan 2nd singular duruğundan duruklarından 3rd singular duruğundan duruklarından 1st plural duruğumuzdan duruklarımızdan 2nd plural duruğunuzdan duruklarınızdan 3rd plural duruklarından duruklarından Genitive Singular Plural 1st singular duruğumun duruklarımın 2nd singular duruğunun duruklarının 3rd singular duruğunun duruklarının 1st plural duruğumuzun duruklarımızın 2nd plural duruğunuzun duruklarınızın 3rd plural duruklarının duruklarının

Further reading

• “duruk”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu