durak

See also: Durak and дурак

English

Etymology

From Russian дура́к (durák).

Noun

durak (uncountable)

1. (card games) A traditional Russian card game in which players attempt to shed all of their cards.

Finnish

Alternative forms

• turakka, turakki

Etymology

From Russian дура́к (durák).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdurɑk(ː)/, [ˈdurɑ̝k(ː)]
• Rhymes: -urɑk
• Hyphenation^(key): du‧rak

Noun

durak

1. durak (card game)

Declension

Inflection of durak (Kotus type 5/risti, no gradation)
nominative		durak	—
genitive		durakin	—
partitive		durakia	—
illative		durakiin	—
		singular	plural
nominative		durak	—
accusative	nom.	durak	—
	gen.	durakin
genitive		durakin	—
partitive		durakia	—
inessive		durakissa	—
elative		durakista	—
illative		durakiin	—
adessive		durakilla	—
ablative		durakilta	—
allative		durakille	—
essive		durakina	—
translative		durakiksi	—
abessive		durakitta	—
instructive		—	—
comitative		See the possessive forms below.

Possessive forms of durak (Kotus type 5/risti, no gradation)

first-person singular possessor singular plural nominative durakini — accusative nom. durakini — gen. durakini genitive durakini — partitive durakiani — inessive durakissani — elative durakistani — illative durakiini — adessive durakillani — ablative durakiltani — allative durakilleni — essive durakinani — translative durakikseni — abessive durakittani — instructive — — comitative — — second-person singular possessor singular plural nominative durakisi — accusative nom. durakisi — gen. durakisi genitive durakisi — partitive durakiasi — inessive durakissasi — elative durakistasi — illative durakiisi — adessive durakillasi — ablative durakiltasi — allative durakillesi — essive durakinasi — translative durakiksesi — abessive durakittasi — instructive — — comitative — — first-person plural possessor singular plural nominative durakimme — accusative nom. durakimme — gen. durakimme genitive durakimme — partitive durakiamme — inessive durakissamme — elative durakistamme — illative durakiimme — adessive durakillamme — ablative durakiltamme — allative durakillemme — essive durakinamme — translative durakiksemme — abessive durakittamme — instructive — — comitative — — second-person plural possessor singular plural nominative durakinne — accusative nom. durakinne — gen. durakinne genitive durakinne — partitive durakianne — inessive durakissanne — elative durakistanne — illative durakiinne — adessive durakillanne — ablative durakiltanne — allative durakillenne — essive durakinanne — translative durakiksenne — abessive durakittanne — instructive — — comitative — — third-person possessor singular plural nominative durakinsa — accusative nom. durakinsa — gen. durakinsa genitive durakinsa — partitive durakiaan durakiansa — inessive durakissaan durakissansa — elative durakistaan durakistansa — illative durakiinsa — adessive durakillaan durakillansa — ablative durakiltaan durakiltansa — allative durakilleen durakillensa — essive durakinaan durakinansa — translative durakikseen durakiksensa — abessive durakittaan durakittansa — instructive — — comitative — —

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish طوراق (durak), morphologically dur- (“to stop”) +‎ -ak.

Pronunciation

• IPA^(key): /duˈɾɑk/

Noun

durak (definite accusative durağı, plural duraklar)

1. stop
2. station

Declension

Inflection
Nominative	durak
Definite accusative	durağı
	Singular	Plural
Nominative	durak	duraklar
Definite accusative	durağı	durakları
Dative	durağa	duraklara
Locative	durakta	duraklarda
Ablative	duraktan	duraklardan
Genitive	durağın	durakların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular durağım duraklarım 2nd singular durağın durakların 3rd singular durağı durakları 1st plural durağımız duraklarımız 2nd plural durağınız duraklarınız 3rd plural durakları durakları Definite accusative Singular Plural 1st singular durağımı duraklarımı 2nd singular durağını duraklarını 3rd singular durağını duraklarını 1st plural durağımızı duraklarımızı 2nd plural durağınızı duraklarınızı 3rd plural duraklarını duraklarını Dative Singular Plural 1st singular durağıma duraklarıma 2nd singular durağına duraklarına 3rd singular durağına duraklarına 1st plural durağımıza duraklarımıza 2nd plural durağınıza duraklarınıza 3rd plural duraklarına duraklarına Locative Singular Plural 1st singular durağımda duraklarımda 2nd singular durağında duraklarında 3rd singular durağında duraklarında 1st plural durağımızda duraklarımızda 2nd plural durağınızda duraklarınızda 3rd plural duraklarında duraklarında Ablative Singular Plural 1st singular durağımdan duraklarımdan 2nd singular durağından duraklarından 3rd singular durağından duraklarından 1st plural durağımızdan duraklarımızdan 2nd plural durağınızdan duraklarınızdan 3rd plural duraklarından duraklarından Genitive Singular Plural 1st singular durağımın duraklarımın 2nd singular durağının duraklarının 3rd singular durağının duraklarının 1st plural durağımızın duraklarımızın 2nd plural durağınızın duraklarınızın 3rd plural duraklarının duraklarının
Predicative forms Singular Plural 1st singular durağım duraklarım 2nd singular duraksın duraklarsın 3rd singular durak duraktır duraklar duraklardır 1st plural durağız duraklarız 2nd plural duraksınız duraklarsınız 3rd plural duraklar duraklardır

Derived terms

• duraklamak