duplicatus
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of duplicō.
Participle
[edit]duplicātus (feminine duplicāta, neuter duplicātum); first/second-declension participle
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | duplicātus | duplicāta | duplicātum | duplicātī | duplicātae | duplicāta | |
genitive | duplicātī | duplicātae | duplicātī | duplicātōrum | duplicātārum | duplicātōrum | |
dative | duplicātō | duplicātae | duplicātō | duplicātīs | |||
accusative | duplicātum | duplicātam | duplicātum | duplicātōs | duplicātās | duplicāta | |
ablative | duplicātō | duplicātā | duplicātō | duplicātīs | |||
vocative | duplicāte | duplicāta | duplicātum | duplicātī | duplicātae | duplicāta |
Derived terms
[edit]- duplicātō (adverb)