dupiarz

Polish

Etymology

From dupa +‎ -arz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdu.pjaʂ/
• Rhymes: -upjaʂ
• Syllabification: du‧piarz

Noun

dupiarz m pers

1. (slang, mildly vulgar) Synonym of bawidamek (“skirt chaser”)
2. (slang, mildly vulgar) Synonym of nieudacznik (“failure, loser”)

Declension

Declension of dupiarz

	singular	plural
nominative	dupiarz	dupiarze
genitive	dupiarza	dupiarzy
dative	dupiarzowi	dupiarzom
accusative	dupiarza	dupiarzy
instrumental	dupiarzem	dupiarzami
locative	dupiarzu	dupiarzach
vocative	dupiarzu	dupiarze

Related terms

adjectives

• dupiasty
• dupny

 

nouns

• dupcia
• dupek
• dupencja

 

verbs

• dupczyć impf

 

Further reading

• Katarzyna Kłosińska (28.07.2022) Poradnia Językowa PWN [Language clinic PWN]‎^[1], Polish Scientific Publishers PWN
• dupiarz in miejski.pl