Jump to content

duchem

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Instrumental singular of duch.

Pronunciation

[edit]
 
  • Rhymes: -uxɛm
  • Syllabification: du‧chem

Adverb

[edit]

duchem (not comparable)

  1. (Far Masovian, Żywiec) quickly; with vigor
    Duchem leć po graca, boć dziwkom kucy se. (Far Masovian)Run for the musician quickly, because the girls are getting bored.

Noun

[edit]

duchem m

  1. instrumental singular of duch

Further reading

[edit]
  • Wojciech Grzegorzewicz (1894) “duchem”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 106
  • Leon Rzeszowski (1891) “duchem”, in “Spis wyrazów ludowych z okolic Żywca”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności, volume 4, Krakow: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 354

Portuguese

[edit]

Verb

[edit]

duchem

  1. inflection of duchar:
    1. third-person plural present subjunctive
    2. third-person plural imperative