dubbelhartig

Dutch

Etymology

From dubbel (“double”) +‎ hartig (“hearted”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌdʏ.bəlˈɦɑr.təx/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: dub‧bel‧har‧tig

Adjective

dubbelhartig (comparative dubbelhartiger, superlative dubbelhartigst)

1. two-faced, duplicitous

   Synonym: huichelachtig

Declension

Declension of dubbelhartig
uninflected	dubbelhartig
inflected	dubbelhartige
comparative	dubbelhartiger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		dubbelhartig	dubbelhartiger	het dubbelhartigst het dubbelhartigste
indefinite	m./f. sing.	dubbelhartige	dubbelhartigere	dubbelhartigste
	n. sing.	dubbelhartig	dubbelhartiger	dubbelhartigste
	plural	dubbelhartige	dubbelhartigere	dubbelhartigste
definite		dubbelhartige	dubbelhartigere	dubbelhartigste
partitive		dubbelhartigs	dubbelhartigers	—

Derived terms

• dubbelhartigheid