doszukać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From do- +‎ szukać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /dɔˈʂu.kat͡ɕ/
  • Rhymes: -ukat͡ɕ
  • Syllabification: do‧szu‧kać

Verb

[edit]

doszukać pf (imperfective doszukiwać)

  1. (reflexive with się) to see, to find, to discern

Conjugation

[edit]
Conjugation of doszukać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive doszukać
future tense 1st doszukam doszukamy
2nd doszukasz doszukacie
3rd doszuka doszukają
impersonal doszuka się
past tense 1st doszukałem,
-(e)m doszukał
doszukałam,
-(e)m doszukała
doszukałom,
-(e)m doszukało
doszukaliśmy,
-(e)śmy doszukali
doszukałyśmy,
-(e)śmy doszukały
2nd doszukałeś,
-(e)ś doszukał
doszukałaś,
-(e)ś doszukała
doszukałoś,
-(e)ś doszukało
doszukaliście,
-(e)ście doszukali
doszukałyście,
-(e)ście doszukały
3rd doszukał doszukała doszukało doszukali doszukały
impersonal doszukano
conditional 1st doszukałbym,
bym doszukał
doszukałabym,
bym doszukała
doszukałobym,
bym doszukało
doszukalibyśmy,
byśmy doszukali
doszukałybyśmy,
byśmy doszukały
2nd doszukałbyś,
byś doszukał
doszukałabyś,
byś doszukała
doszukałobyś,
byś doszukało
doszukalibyście,
byście doszukali
doszukałybyście,
byście doszukały
3rd doszukałby,
by doszukał
doszukałaby,
by doszukała
doszukałoby,
by doszukało
doszukaliby,
by doszukali
doszukałyby,
by doszukały
impersonal doszukano by
imperative 1st niech doszukam doszukajmy
2nd doszukaj doszukajcie
3rd niech doszuka niech doszukają
passive adjectival participle doszukany doszukana doszukane doszukani doszukane
anterior adverbial participle doszukawszy
verbal noun doszukanie

Further reading

[edit]
  • doszukać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • doszukać in Polish dictionaries at PWN