doszkolić

Polish

Etymology

From do- +‎ szkolić.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɔʂˈkɔ.lit͡ɕ/
• Rhymes: -ɔlit͡ɕ
• Syllabification: dosz‧ko‧lić

Verb

doszkolić pf (imperfective doszkalać)

1. (transitive) to educate (to supplement someone's knowledge in a particular field)

   Synonym: douczyć

2. (reflexive with się) to educate oneself

Conjugation

Conjugation of doszkolić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		doszkolić
future tense	1st	doszkolę			doszkolimy
	2nd	doszkolisz			doszkolicie
	3rd	doszkoli			doszkolą
	impersonal	doszkoli się
past tense	1st	doszkoliłem, -(e)m doszkolił	doszkoliłam, -(e)m doszkoliła	doszkoliłom, -(e)m doszkoliło	doszkoliliśmy, -(e)śmy doszkolili	doszkoliłyśmy, -(e)śmy doszkoliły
	2nd	doszkoliłeś, -(e)ś doszkolił	doszkoliłaś, -(e)ś doszkoliła	doszkoliłoś, -(e)ś doszkoliło	doszkoliliście, -(e)ście doszkolili	doszkoliłyście, -(e)ście doszkoliły
	3rd	doszkolił	doszkoliła	doszkoliło	doszkolili	doszkoliły
	impersonal	doszkolono
conditional	1st	doszkoliłbym, bym doszkolił	doszkoliłabym, bym doszkoliła	doszkoliłobym, bym doszkoliło	doszkolilibyśmy, byśmy doszkolili	doszkoliłybyśmy, byśmy doszkoliły
	2nd	doszkoliłbyś, byś doszkolił	doszkoliłabyś, byś doszkoliła	doszkoliłobyś, byś doszkoliło	doszkolilibyście, byście doszkolili	doszkoliłybyście, byście doszkoliły
	3rd	doszkoliłby, by doszkolił	doszkoliłaby, by doszkoliła	doszkoliłoby, by doszkoliło	doszkoliliby, by doszkolili	doszkoliłyby, by doszkoliły
	impersonal	doszkolono by
imperative	1st	niech doszkolę			doszkolmy
	2nd	doszkol			doszkolcie
	3rd	niech doszkoli			niech doszkolą
passive adjectival participle		doszkolony	doszkolona	doszkolone	doszkoleni	doszkolone
anterior adverbial participle		doszkoliwszy
verbal noun		doszkolenie

Further reading

• doszkolić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• doszkolić in Polish dictionaries at PWN