Jump to content

doručit

From Wiktionary, the free dictionary

Czech

[edit]

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

doručit pf

  1. to deliver (package or mail)

Conjugation

[edit]
Conjugation of doručit
infinitive doručit, doručiti active adjective doručivší
verbal noun doručení passive adjective doručený
present forms indicative imperative
singular plural singular plural
1st person doručím doručíme doručme
2nd person doručíš doručíte doruč doručte
3rd person doručí doručí

The verb doručit does not have present tense and the present forms are used to express future only.

participles past participles passive participles
singular plural singular plural
masculine animate doručil doručili doručen doručeni
masculine inanimate doručily doručeny
feminine doručila doručena
neuter doručilo doručila doručeno doručena
transgressives present past
masculine singular doručiv
feminine + neuter singular doručivši
plural doručivše

Derived terms

[edit]

Further reading

[edit]
  • doručiti”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
  • doručiti”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
  • doručit”, in Internetová jazyková příručka (in Czech), 2008–2025