dorobek

Polish

Etymology

From dorobić +‎ -ek.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɔˈrɔ.bɛk/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔbɛk
• Syllabification: do‧ro‧bek

Noun

dorobek m inan

1. oeuvre (complete body of works)
2. possessions, belongings

   Synonym: dobytek

Declension

Declension of dorobek

	singular	plural
nominative	dorobek	dorobki
genitive	dorobku	dorobków
dative	dorobkowi	dorobkom
accusative	dorobek	dorobki
instrumental	dorobkiem	dorobkami
locative	dorobku	dorobkach
vocative	dorobku	dorobki

Derived terms

adjective

• dorobkowy

 

noun

• dorobkiewicz

 

Related terms

adjective

• dorobkiewiczowski

 

noun

• dorobkiewiczostwo

 

verbs

• dorabiać
• dorobić

 

Further reading

• dorobek in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dorobek in Polish dictionaries at PWN