dopomóc

Polish

Etymology

From do- +‎ pomóc.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɔˈpɔ.mut͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔmut͡s
• Syllabification: do‧po‧móc

Verb

dopomóc pf (imperfective dopomagać)

1. (intransitive, literary) to assist, to help [with dative ‘someone’]

   Tak mi dopomóż Bóg. ― So help me God.

Conjugation

Conjugation of dopomóc pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dopomóc
future tense	1st	dopomogę			dopomożemy
	2nd	dopomożesz			dopomożecie
	3rd	dopomoże			dopomogą
	impersonal	dopomoże się
past tense	1st	dopomogłem, -(e)m dopomógł	dopomogłam, -(e)m dopomogła	dopomogłom, -(e)m dopomogło	dopomogliśmy, -(e)śmy dopomogli	dopomogłyśmy, -(e)śmy dopomogły
	2nd	dopomogłeś, -(e)ś dopomógł	dopomogłaś, -(e)ś dopomogła	dopomogłoś, -(e)ś dopomogło	dopomogliście, -(e)ście dopomogli	dopomogłyście, -(e)ście dopomogły
	3rd	dopomógł	dopomogła	dopomogło	dopomogli	dopomogły
	impersonal	dopomożono
conditional	1st	dopomógłbym, bym dopomógł	dopomogłabym, bym dopomogła	dopomogłobym, bym dopomogło	dopomoglibyśmy, byśmy dopomogli	dopomogłybyśmy, byśmy dopomogły
	2nd	dopomógłbyś, byś dopomógł	dopomogłabyś, byś dopomogła	dopomogłobyś, byś dopomogło	dopomoglibyście, byście dopomogli	dopomogłybyście, byście dopomogły
	3rd	dopomógłby, by dopomógł	dopomogłaby, by dopomogła	dopomogłoby, by dopomogło	dopomogliby, by dopomogli	dopomogłyby, by dopomogły
	impersonal	dopomożono by
imperative	1st	niech dopomogę			dopomóżmy
	2nd	dopomóż			dopomóżcie
	3rd	niech dopomoże			niech dopomogą
anterior adverbial participle		dopomógłszy
verbal noun		dopomożenie

Further reading

• dopomóc in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dopomóc in Polish dictionaries at PWN