dopiąć

Polish

Etymology

From do- +‎ piąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdɔ.pjɔɲt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔpjɔɲt͡ɕ
• Syllabification: do‧piąć

Verb

dopiąć pf (imperfective dopinać)

1. (transitive) to button up, to fasten completely
2. (transitive) to fasten on, to add by fastening
3. (transitive) to tie up, to complete, to finish
4. (reflexive with się) to button up one's clothes

Conjugation

Conjugation of dopiąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dopiąć
future tense	1st	dopnę			dopniemy
	2nd	dopniesz			dopniecie
	3rd	dopnie			dopną
	impersonal	dopnie się
past tense	1st	dopiąłem, -(e)m dopiął	dopięłam, -(e)m dopięła	dopięłom, -(e)m dopięło	dopięliśmy, -(e)śmy dopięli	dopięłyśmy, -(e)śmy dopięły
	2nd	dopiąłeś, -(e)ś dopiął	dopięłaś, -(e)ś dopięła	dopięłoś, -(e)ś dopięło	dopięliście, -(e)ście dopięli	dopięłyście, -(e)ście dopięły
	3rd	dopiął	dopięła	dopięło	dopięli	dopięły
	impersonal	dopięto
conditional	1st	dopiąłbym, bym dopiął	dopięłabym, bym dopięła	dopięłobym, bym dopięło	dopięlibyśmy, byśmy dopięli	dopięłybyśmy, byśmy dopięły
	2nd	dopiąłbyś, byś dopiął	dopięłabyś, byś dopięła	dopięłobyś, byś dopięło	dopięlibyście, byście dopięli	dopięłybyście, byście dopięły
	3rd	dopiąłby, by dopiął	dopięłaby, by dopięła	dopięłoby, by dopięło	dopięliby, by dopięli	dopięłyby, by dopięły
	impersonal	dopięto by
imperative	1st	niech dopnę			dopnijmy
	2nd	dopnij			dopnijcie
	3rd	niech dopnie			niech dopną
passive adjectival participle		dopięty	dopięta	dopięte	dopięci	dopięte
anterior adverbial participle		dopiąwszy
verbal noun		dopięcie

Further reading

• dopiąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dopiąć in Polish dictionaries at PWN