dopiąć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From do- +‎ piąć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈdɔ.pjɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔpjɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: do‧piąć

Verb

[edit]

dopiąć pf (imperfective dopinać)

  1. (transitive) to button up, to fasten completely
  2. (transitive) to fasten on, to add by fastening
  3. (transitive) to tie up, to complete, to finish
  4. (reflexive with się) to button up one's clothes

Conjugation

[edit]
Conjugation of dopiąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dopiąć
future tense 1st dopnę dopniemy
2nd dopniesz dopniecie
3rd dopnie dopną
impersonal dopnie się
past tense 1st dopiąłem,
-(e)m dopiął
dopięłam,
-(e)m dopięła
dopięłom,
-(e)m dopięło
dopięliśmy,
-(e)śmy dopięli
dopięłyśmy,
-(e)śmy dopięły
2nd dopiąłeś,
-(e)ś dopiął
dopięłaś,
-(e)ś dopięła
dopięłoś,
-(e)ś dopięło
dopięliście,
-(e)ście dopięli
dopięłyście,
-(e)ście dopięły
3rd dopiął dopięła dopięło dopięli dopięły
impersonal dopięto
conditional 1st dopiąłbym,
bym dopiął
dopięłabym,
bym dopięła
dopięłobym,
bym dopięło
dopięlibyśmy,
byśmy dopięli
dopięłybyśmy,
byśmy dopięły
2nd dopiąłbyś,
byś dopiął
dopięłabyś,
byś dopięła
dopięłobyś,
byś dopięło
dopięlibyście,
byście dopięli
dopięłybyście,
byście dopięły
3rd dopiąłby,
by dopiął
dopięłaby,
by dopięła
dopięłoby,
by dopięło
dopięliby,
by dopięli
dopięłyby,
by dopięły
impersonal dopięto by
imperative 1st niech dopnę dopnijmy
2nd dopnij dopnijcie
3rd niech dopnie niech dopną
passive adjectival participle dopięty dopięta dopięte dopięci dopięte
anterior adverbial participle dopiąwszy
verbal noun dopięcie

Further reading

[edit]
  • dopiąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dopiąć in Polish dictionaries at PWN