From do- + pchać.
dopchać pf (imperfective dopychać)
- (transitive) to push, to shove [with do (+ genitive) ‘to/into somewhere’]
- (reflexive with się) to push one's way, to force one's way [with do (+ genitive) ‘to/into somewhere’]
Conjugation of dopchać pf
|
dopchać
|
dopcham
|
dopchamy
|
dopchasz
|
dopchacie
|
dopcha
|
dopchają
|
dopcha się
|
dopchałem, -(e)m dopchał
|
dopchałam, -(e)m dopchała
|
dopchałom, -(e)m dopchało
|
dopchaliśmy, -(e)śmy dopchali
|
dopchałyśmy, -(e)śmy dopchały
|
dopchałeś, -(e)ś dopchał
|
dopchałaś, -(e)ś dopchała
|
dopchałoś, -(e)ś dopchało
|
dopchaliście, -(e)ście dopchali
|
dopchałyście, -(e)ście dopchały
|
dopchał
|
dopchała
|
dopchało
|
dopchali
|
dopchały
|
dopchano
|
dopchałbym, bym dopchał
|
dopchałabym, bym dopchała
|
dopchałobym, bym dopchało
|
dopchalibyśmy, byśmy dopchali
|
dopchałybyśmy, byśmy dopchały
|
dopchałbyś, byś dopchał
|
dopchałabyś, byś dopchała
|
dopchałobyś, byś dopchało
|
dopchalibyście, byście dopchali
|
dopchałybyście, byście dopchały
|
dopchałby, by dopchał
|
dopchałaby, by dopchała
|
dopchałoby, by dopchało
|
dopchaliby, by dopchali
|
dopchałyby, by dopchały
|
dopchano by
|
niech dopcham
|
dopchajmy
|
dopchaj
|
dopchajcie
|
niech dopcha
|
niech dopchają
|
dopchany
|
dopchana
|
dopchane
|
dopchani
|
dopchane
|
dopchawszy
|
dopchanie
|
- dopchać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dopchać in Polish dictionaries at PWN