Jump to content

dopchać

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From do- +‎ pchać.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

dopchać pf (imperfective dopychać)

  1. (transitive) to push, to shove [with do (+ genitive) ‘to/into somewhere’]
  2. (reflexive with się) to push one's way, to force one's way [with do (+ genitive) ‘to/into somewhere’]

Conjugation

[edit]
Conjugation of dopchać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dopchać
future tense 1st dopcham dopchamy
2nd dopchasz dopchacie
3rd dopcha dopchają
impersonal dopcha się
past tense 1st dopchałem,
-(e)m dopchał
dopchałam,
-(e)m dopchała
dopchałom,
-(e)m dopchało
dopchaliśmy,
-(e)śmy dopchali
dopchałyśmy,
-(e)śmy dopchały
2nd dopchałeś,
-(e)ś dopchał
dopchałaś,
-(e)ś dopchała
dopchałoś,
-(e)ś dopchało
dopchaliście,
-(e)ście dopchali
dopchałyście,
-(e)ście dopchały
3rd dopchał dopchała dopchało dopchali dopchały
impersonal dopchano
conditional 1st dopchałbym,
bym dopchał
dopchałabym,
bym dopchała
dopchałobym,
bym dopchało
dopchalibyśmy,
byśmy dopchali
dopchałybyśmy,
byśmy dopchały
2nd dopchałbyś,
byś dopchał
dopchałabyś,
byś dopchała
dopchałobyś,
byś dopchało
dopchalibyście,
byście dopchali
dopchałybyście,
byście dopchały
3rd dopchałby,
by dopchał
dopchałaby,
by dopchała
dopchałoby,
by dopchało
dopchaliby,
by dopchali
dopchałyby,
by dopchały
impersonal dopchano by
imperative 1st niech dopcham dopchajmy
2nd dopchaj dopchajcie
3rd niech dopcha niech dopchają
passive adjectival participle dopchany dopchana dopchane dopchani dopchane
anterior adverbial participle dopchawszy
verbal noun dopchanie

Further reading

[edit]
  • dopchać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dopchać in Polish dictionaries at PWN