domniemać

Polish

Etymology

From do- +‎ mniemać.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɔˈmɲɛ.mat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛmat͡ɕ
• Syllabification: do‧mnie‧mać

Verb

domniemać pf (imperfective domniemywać)

1. (transitive, literary) to conjecture, to surmise

   Synonyms: domyślić się, przypuścić

Conjugation

Conjugation of domniemać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		domniemać
future tense	1st	domniemam			domniemamy
	2nd	domniemasz			domniemacie
	3rd	domniema			domniemają
	impersonal	domniema się
past tense	1st	domniemałem, -(e)m domniemał	domniemałam, -(e)m domniemała	domniemałom, -(e)m domniemało	domniemaliśmy, -(e)śmy domniemali	domniemałyśmy, -(e)śmy domniemały
	2nd	domniemałeś, -(e)ś domniemał	domniemałaś, -(e)ś domniemała	domniemałoś, -(e)ś domniemało	domniemaliście, -(e)ście domniemali	domniemałyście, -(e)ście domniemały
	3rd	domniemał	domniemała	domniemało	domniemali	domniemały
	impersonal	domniemano
conditional	1st	domniemałbym, bym domniemał	domniemałabym, bym domniemała	domniemałobym, bym domniemało	domniemalibyśmy, byśmy domniemali	domniemałybyśmy, byśmy domniemały
	2nd	domniemałbyś, byś domniemał	domniemałabyś, byś domniemała	domniemałobyś, byś domniemało	domniemalibyście, byście domniemali	domniemałybyście, byście domniemały
	3rd	domniemałby, by domniemał	domniemałaby, by domniemała	domniemałoby, by domniemało	domniemaliby, by domniemali	domniemałyby, by domniemały
	impersonal	domniemano by
imperative	1st	niech domniemam			domniemajmy
	2nd	domniemaj			domniemajcie
	3rd	niech domniema			niech domniemają
passive adjectival participle		domniemany	domniemana	domniemane	domniemani	domniemane
anterior adverbial participle		domniemawszy
verbal noun		domniemanie

Derived terms

adjective

• domniemany

 

noun

• domniemanie

 

Further reading

• domniemać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• domniemać in Polish dictionaries at PWN