dokarmić

Polish

Etymology

From do- +‎ karmić.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɔˈkar.mit͡ɕ/
• Rhymes: -armit͡ɕ
• Syllabification: do‧kar‧mić

Verb

dokarmić pf (imperfective dokarmiać)

1. (transitive) to feed additionally, to give extra food to

Conjugation

Conjugation of dokarmić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dokarmić
future tense	1st	dokarmię			dokarmimy
	2nd	dokarmisz			dokarmicie
	3rd	dokarmi			dokarmią
	impersonal	dokarmi się
past tense	1st	dokarmiłem, -(e)m dokarmił	dokarmiłam, -(e)m dokarmiła	dokarmiłom, -(e)m dokarmiło	dokarmiliśmy, -(e)śmy dokarmili	dokarmiłyśmy, -(e)śmy dokarmiły
	2nd	dokarmiłeś, -(e)ś dokarmił	dokarmiłaś, -(e)ś dokarmiła	dokarmiłoś, -(e)ś dokarmiło	dokarmiliście, -(e)ście dokarmili	dokarmiłyście, -(e)ście dokarmiły
	3rd	dokarmił	dokarmiła	dokarmiło	dokarmili	dokarmiły
	impersonal	dokarmiono
conditional	1st	dokarmiłbym, bym dokarmił	dokarmiłabym, bym dokarmiła	dokarmiłobym, bym dokarmiło	dokarmilibyśmy, byśmy dokarmili	dokarmiłybyśmy, byśmy dokarmiły
	2nd	dokarmiłbyś, byś dokarmił	dokarmiłabyś, byś dokarmiła	dokarmiłobyś, byś dokarmiło	dokarmilibyście, byście dokarmili	dokarmiłybyście, byście dokarmiły
	3rd	dokarmiłby, by dokarmił	dokarmiłaby, by dokarmiła	dokarmiłoby, by dokarmiło	dokarmiliby, by dokarmili	dokarmiłyby, by dokarmiły
	impersonal	dokarmiono by
imperative	1st	niech dokarmię			dokarmmy
	2nd	dokarm			dokarmcie
	3rd	niech dokarmi			niech dokarmią
passive adjectival participle		dokarmiony	dokarmiona	dokarmione	dokarmieni	dokarmione
anterior adverbial participle		dokarmiwszy
verbal noun		dokarmienie

Further reading

• dokarmić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dokarmić in Polish dictionaries at PWN