docisnąć

Polish

Etymology

From do- +‎ cisnąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɔˈt͡ɕis.nɔɲt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -isnɔɲt͡ɕ
• Syllabification: do‧cis‧nąć

Verb

docisnąć pf (imperfective dociskać)

1. (transitive) to press, to apply pressure physically
2. (transitive) to press, to apply pressure on someone to do something

Conjugation

Conjugation of docisnąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		docisnąć
future tense	1st	docisnę			dociśniemy
	2nd	dociśniesz			dociśniecie
	3rd	dociśnie			docisną
	impersonal	dociśnie się
past tense	1st	docisnąłem, -(e)m docisnął	docisnęłam, -(e)m docisnęła	docisnęłom, -(e)m docisnęło	docisnęliśmy, -(e)śmy docisnęli	docisnęłyśmy, -(e)śmy docisnęły
	2nd	docisnąłeś, -(e)ś docisnął	docisnęłaś, -(e)ś docisnęła	docisnęłoś, -(e)ś docisnęło	docisnęliście, -(e)ście docisnęli	docisnęłyście, -(e)ście docisnęły
	3rd	docisnął	docisnęła	docisnęło	docisnęli	docisnęły
	impersonal	dociśnięto
conditional	1st	docisnąłbym, bym docisnął	docisnęłabym, bym docisnęła	docisnęłobym, bym docisnęło	docisnęlibyśmy, byśmy docisnęli	docisnęłybyśmy, byśmy docisnęły
	2nd	docisnąłbyś, byś docisnął	docisnęłabyś, byś docisnęła	docisnęłobyś, byś docisnęło	docisnęlibyście, byście docisnęli	docisnęłybyście, byście docisnęły
	3rd	docisnąłby, by docisnął	docisnęłaby, by docisnęła	docisnęłoby, by docisnęło	docisnęliby, by docisnęli	docisnęłyby, by docisnęły
	impersonal	dociśnięto by
imperative	1st	niech docisnę			dociśnijmy
	2nd	dociśnij			dociśnijcie
	3rd	niech dociśnie			niech docisną
passive adjectival participle		dociśnięty	dociśnięta	dociśnięte	dociśnięci	dociśnięte
anterior adverbial participle		docisnąwszy
verbal noun		dociśnięcie

Further reading

• docisnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• docisnąć in Polish dictionaries at PWN