dociągnięcie

Polish

Etymology

From dociągnąć +‎ -ęcie.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɔ.t͡ɕɔŋɡˈɲɛɲ.t͡ɕɛ/
• Rhymes: -ɛɲt͡ɕɛ
• Syllabification: do‧ciąg‧nię‧cie

Noun

dociągnięcie n

1. verbal noun of dociągnąć

Declension

Declension of dociągnięcie

	singular
nominative	dociągnięcie
genitive	dociągnięcia
dative	dociągnięciu
accusative	dociągnięcie
instrumental	dociągnięciem
locative	dociągnięciu
vocative	dociągnięcie

Further reading

• dociągnięcie in Polish dictionaries at PWN