dociąganie

Polish

Etymology

From dociągać +‎ -anie.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɔ.t͡ɕɔŋˈɡa.ɲɛ/
• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: do‧cią‧ga‧nie

Noun

dociąganie n

1. verbal noun of dociągać

Declension

Declension of dociąganie

	singular
nominative	dociąganie
genitive	dociągania
dative	dociąganiu
accusative	dociąganie
instrumental	dociąganiem
locative	dociąganiu
vocative	dociąganie

Further reading

• dociąganie in Polish dictionaries at PWN