dobrnąć

Polish

Etymology

From do- +‎ brnąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdɔ.brnɔɲt͡ɕ/
• Rhymes: -ɔbrnɔɲt͡ɕ
• Syllabification: do‧brnąć

Verb

dobrnąć pf

1. (intransitive) to reach with difficulty, to make it [with do (+ genitive) ‘to somewhere’]
2. (intransitive) to get to some point in time with difficulty

Conjugation

Conjugation of dobrnąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dobrnąć
future tense	1st	dobrnę			dobrniemy
	2nd	dobrniesz			dobrniecie
	3rd	dobrnie			dobrną
	impersonal	dobrnie się
past tense	1st	dobrnąłem, -(e)m dobrnął	dobrnęłam, -(e)m dobrnęła	dobrnęłom, -(e)m dobrnęło	dobrnęliśmy, -(e)śmy dobrnęli	dobrnęłyśmy, -(e)śmy dobrnęły
	2nd	dobrnąłeś, -(e)ś dobrnął	dobrnęłaś, -(e)ś dobrnęła	dobrnęłoś, -(e)ś dobrnęło	dobrnęliście, -(e)ście dobrnęli	dobrnęłyście, -(e)ście dobrnęły
	3rd	dobrnął	dobrnęła	dobrnęło	dobrnęli	dobrnęły
	impersonal	dobrnięto
conditional	1st	dobrnąłbym, bym dobrnął	dobrnęłabym, bym dobrnęła	dobrnęłobym, bym dobrnęło	dobrnęlibyśmy, byśmy dobrnęli	dobrnęłybyśmy, byśmy dobrnęły
	2nd	dobrnąłbyś, byś dobrnął	dobrnęłabyś, byś dobrnęła	dobrnęłobyś, byś dobrnęło	dobrnęlibyście, byście dobrnęli	dobrnęłybyście, byście dobrnęły
	3rd	dobrnąłby, by dobrnął	dobrnęłaby, by dobrnęła	dobrnęłoby, by dobrnęło	dobrnęliby, by dobrnęli	dobrnęłyby, by dobrnęły
	impersonal	dobrnięto by
imperative	1st	niech dobrnę			dobrnijmy
	2nd	dobrnij			dobrnijcie
	3rd	niech dobrnie			niech dobrną
anterior adverbial participle		dobrnąwszy
verbal noun		dobrnięcie

Further reading

• dobrnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dobrnąć in Polish dictionaries at PWN