From do- + żyć.
dożyć pf (imperfective dożywać)
- (transitive) to reach a certain age, to live to [with genitive]
| Conjugation of dożyć pf
|
| dożyć
|
| dożyję
|
dożyjemy
|
| dożyjesz
|
dożyjecie
|
| dożyje
|
dożyją
|
| dożyje się
|
dożyłem,
-(e)m dożył
|
dożyłam,
-(e)m dożyła
|
dożyłom,
-(e)m dożyło
|
dożyliśmy,
-(e)śmy dożyli
|
dożyłyśmy,
-(e)śmy dożyły
|
dożyłeś,
-(e)ś dożył
|
dożyłaś,
-(e)ś dożyła
|
dożyłoś,
-(e)ś dożyło
|
dożyliście,
-(e)ście dożyli
|
dożyłyście,
-(e)ście dożyły
|
| dożył
|
dożyła
|
dożyło
|
dożyli
|
dożyły
|
| dożyto
|
dożyłbym,
bym dożył
|
dożyłabym,
bym dożyła
|
dożyłobym,
bym dożyło
|
dożylibyśmy,
byśmy dożyli
|
dożyłybyśmy,
byśmy dożyły
|
dożyłbyś,
byś dożył
|
dożyłabyś,
byś dożyła
|
dożyłobyś,
byś dożyło
|
dożylibyście,
byście dożyli
|
dożyłybyście,
byście dożyły
|
dożyłby,
by dożył
|
dożyłaby,
by dożyła
|
dożyłoby,
by dożyło
|
dożyliby,
by dożyli
|
dożyłyby,
by dożyły
|
| dożyto by
|
| niech dożyję
|
dożyjmy
|
| dożyj
|
dożyjcie
|
| niech dożyje
|
niech dożyją
|
| dożyty
|
dożyta
|
dożyte
|
dożyci
|
dożyte
|
| dożywszy
|
| dożycie
|
- dożyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dożyć in Polish dictionaries at PWN
