doğrulmak

Turkish

Etymology

From Proto-Turkic *toġru (passing through, along), morphologically doğru +‎ -l- +‎ -mak.

Pronunciation

• IPA^(key): /doːɾuɫˈmak/

Verb

doğrulmak (third-person singular simple present doğrulur)

1. (intransitive) For something crooked or tilted to become straight, straighten up.
2. (intransitive) For someone sitting or lying down to sit up, to tidy up.
3. (intransitive, with dative) To face towards, to steer towards.

Conjugation

Conjugation of doğrulmak (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			doğrulmak
impersonal participle	imperfective		doğrulan
	perfective		doğrulmuş
	prospective		doğrulacak
personal participle	non-prospective		doğrulduğum	doğrulduğun	doğrulduğu	doğrulduğumuz	doğrulduğunuz	doğruldukları
	prospective		doğrulacağım	doğrulacağın	doğrulacağı	doğrulacağımız	doğrulacağınız	doğrulacakları
verbal noun			doğrulma
way of doing			doğruluş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	doğrulurum	doğrulursun	doğrulur	doğruluruz	doğrulursunuz	doğrulurlar
		imperfective	doğruluyorum	doğruluyorsun	doğruluyor	doğruluyoruz	doğruluyorsunuz	doğruluyorlar
	past	perfective	doğruldum	doğruldun	doğruldu	doğrulduk	doğruldunuz	doğruldular
		imperfective	doğruluyordum	doğruluyordun	doğruluyordu	doğruluyorduk	doğruluyordunuz	doğruluyorlardı (or doğruluyordular)
	future		doğrulacağım	doğrulacaksın	doğrulacak	doğrulacağız	doğrulacaksınız	doğrulacaklar
	future-in-the-past	definite	doğrulacaktım	doğrulacaktın	doğrulacaktı	doğrulacaktık	doğrulacaktınız	doğrulacaklardı
		indefinite	doğrulurdum	doğrulurdun	doğrulurdu	doğrulurduk	doğrulurdunuz	doğrulurlardı
inferential	perfective		doğrulmuşum	doğrulmuşsun	doğrulmuş	doğrulmuşuz	doğrulmuşsunuz	doğrulmuşlar
	aorist		doğrulurmuşum	doğrulurmuşsun	doğrulurmuş	doğrulurmuşuz	doğrulurmuşsunuz	doğrulurlarmış (or doğrulurmuşlar)
	imperfective		doğruluyormuşum	doğruluyormuşsun	doğruluyormuş	doğruluyormuşuz	doğruluyormuşsunuz	doğruluyorlarmış
conditional	simple		doğrulsam	doğrulsan	doğrulsa	doğrulsak	doğrulsanız	doğrulsalar
	perfective		doğrulsaydım	doğrulsaydın	doğrulsaydı	doğrulsaydık	doğrulsaydınız	doğrulsaydılar
optative			doğrulayım	doğrulasın	doğrula	doğrulalım	doğrulasınız	doğrulalar
progressive			doğrulmaktayım	doğrulmaktasın	doğrulmakta	doğrulmaktayız	doğrulmaktasınız	doğrulmaktalar
necessitative			doğrulmalıyım	doğrulmalısın	doğrulmalı	doğrulmalıyız	doğrulmalısınız	doğrulmalılar
imperative				doğrul	doğrulsun		doğrulun	doğrulsunlar
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	doğrulur muyum?	doğrulur musun?	doğrulur mu?	doğrulur muyuz?	doğrulur musunuz?	doğrulurlar mı?
		imperfective	doğruluyor muyum?	doğruluyor musun?	doğruluyor mu?	doğruluyor muyuz?	doğruluyor musunuz?	doğruluyorlar mı?
	past	perfective	doğruldum mu?	doğruldun mu?	doğruldu mu?	doğrulduk mu?	doğruldunuz mu?	doğruldular mı?
		imperfective	doğruluyor muydum?	doğruluyor muydun?	doğruluyor muydu?	doğruluyor muyduk?	doğruluyor muydunuz?	doğruluyorlar mıydı?
	future		doğrulacak mıyım?	doğrulacak mısın?	doğrulacak mı?	doğrulacak mıyız?	doğrulacak mısınız?	doğrulacaklar mı?
inferential	perfective		doğrulmuş muyum?	doğrulmuş musun?	doğrulmuş mu?	doğrulmuş muyuz?	doğrulmuş musunuz?	doğrulmuşlar mı?
	aorist		doğrulur muymuşum?	doğrulur muymuşsun?	doğrulur muymuş?	doğrulur muymuşuz?	doğrulur muymuşsunuz?	doğrulurlar mıymış?
	imperfective		doğruluyor muymuşum?	doğruluyor muymuşsun?	doğruluyor muymuş?	doğruluyor muymuşuz?	doğruluyor muymuşsunuz?	doğruluyorlar mıymış?
conditional	simple		doğrulsam mı?	doğrulsan mı?	doğrulsa mı?	doğrulsak mı?	doğrulsanız mı?	doğrulsalar mı?
	perfective		doğrulsa mıydım?	doğrulsa mıydın?	doğrulsa mıydı?	doğrulsa mıydık?	doğrulsa mıydınız?	doğrulsalar mıydı?
progressive			doğrulmakta mıyım?	doğrulmakta mısın?	doğrulmakta mı?	doğrulmakta mıyız?	doğrulmakta mısınız?	doğrulmaktalar mı?
necessitative			doğrulmalı mıyım?	doğrulmalı mısın?	doğrulmalı mı?	doğrulmalı mıyız?	doğrulmalı mısınız?	doğrulmalılar mı?
Negative declarative
infinitive			doğrulmamak
impersonal participle	imperfective		doğrulmayan
	perfective		doğrulmamış
	prospective		doğrulmayacak
personal participle	non-prospective		doğrulmadığım	doğrulmadığın	doğrulmadığı	doğrulmadığımız	doğrulmadığınız	doğrulmadıkları
	prospective		doğrulmayacağım	doğrulmayacağın	doğrulmayacağı	doğrulmayacağımız	doğrulmayacağınız	doğrulmayacakları
verbal noun			doğrulmama
way of doing			doğrulmayuş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	doğrulmam	doğrulmazsın	doğrulmaz	doğrulmayız	doğrulmazsınız	doğrulmazlar
		imperfective	doğrulmuyorum	doğrulmuyorsun	doğrulmuyor	doğrulmuyoruz	doğrulmuyorsunuz	doğrulmuyorlar
	past	perfective	doğrulmadım	doğrulmadın	doğrulmadı	doğrulmadık	doğrulmadınız	doğrulmadılar
		imperfective	doğrulmuyordum	doğrulmuyordun	doğrulmuyordu	doğrulmuyorduk	doğrulmuyordunuz	doğrulmuyorlardı
	future		doğrulmayacağım	doğrulmayacaksın	doğrulmayacak	doğrulmayacağız	doğrulmayacaksınız	doğrulmayacaklar
inferential	perfective		doğrulmamışım	doğrulmamışsın	doğrulmamış	doğrulmamışız	doğrulmamışsınız	doğrulmamışlar
	aorist		doğrulmazmışım	doğrulmazmışsın	doğrulmazmış	doğrulmazmışız	doğrulmazmışsınız	doğrulmazlarmış
	imperfective		doğrulmuyormuşum	doğrulmuyormuşsun	doğrulmuyormuş	doğrulmuyormuşuz	doğrulmuyormuşsunuz	doğrulmuyorlarmış
conditional	simple		doğrulmasam	doğrulmasan	doğrulmasa	doğrulmasak	doğrulmasanız	doğrulmasalar
	perfective		doğrulmasaydım	doğrulmasaydın	doğrulmasaydı	doğrulmasaydık	doğrulmasaydınız	doğrulmasaydılar
optative			doğrulmayayım	doğrulmayasın	doğrulmaya	doğrulmayalım	doğrulmayasınız	doğrulmayalar
progressive			doğrulmamaktayım	doğrulmamaktasın	doğrulmamakta	doğrulmamaktayız	doğrulmamaktasınız	doğrulmamaktalar
necessitative			doğrulmamalıyım	doğrulmamalısın	doğrulmamalı	doğrulmamalıyız	doğrulmamalısınız	doğrulmamalılar
imperative				doğrulma	doğrulmasın		doğrulmayın	doğrulmasınlar
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	doğrulmaz mıyım?	doğrulmaz mısın?	doğrulmaz mı?	doğrulmaz mıyız?	doğrulmaz mısınız?	doğrulmazlar mı?
		imperfective	doğrulmuyor muyum?	doğrulmuyor musun?	doğrulmuyor mu?	doğrulmuyor muyuz?	doğrulmuyor musunuz?	doğrulmuyorlar mı?
	past	perfective	doğrulmadım mı?	doğrulmadın mı?	doğrulmadı mı?	doğrulmadık mı?	doğrulmadınız mı?	doğrulmadılar mı?
		imperfective	doğrulmuyor muydum?	doğrulmuyor muydun?	doğrulmuyor muydu?	doğrulmuyor muyduk?	doğrulmuyor muydunuz?	doğrulmuyorlar mıydı?
	future		doğrulmayacak mıyım?	doğrulmayacak mısın?	doğrulmayacak mı?	doğrulmayacak mıyız?	doğrulmayacak mısınız?	doğrulmayacaklar mı?
inferential	perfective		doğrulmamış mıyım?	doğrulmamış mısın?	doğrulmamış mı?	doğrulmamış mıyız?	doğrulmamış mısınız?	doğrulmamışlar mı?
	aorist		doğrulmaz mıymışım?	doğrulmaz mıymışsın?	doğrulmaz mıymış?	doğrulmaz mıymışız?	doğrulmaz mıymışsınız?	doğrulmazlar mıymış?
	imperfective		doğrulmuyor muymuşum?	doğrulmuyor muymuşsun?	doğrulmuyor muymuş?	doğrulmuyor muymuşuz?	doğrulmuyor muymuşsunuz?	doğrulmuyorlar mıymış?
conditional	simple		doğrulmasam mı?	doğrulmasan mı?	doğrulmasa mı?	doğrulmasak mı?	doğrulmasanız mı?	doğrulmasalar mı?
	perfective		doğrulmasa mıydım?	doğrulmasa mıydın?	doğrulmasa mıydı?	doğrulmasa mıydık?	doğrulmasa mıydınız?	doğrulmasalar mıydı?
progressive			doğrulmamakta mıyım?	doğrulmamakta mısın?	doğrulmamakta mı?	doğrulmamakta mıyız?	doğrulmamakta mısınız?	doğrulmamaktalar mı?
necessitative			doğrulmamalı mıyım?	doğrulmamalı mısın?	doğrulmamalı mı?	doğrulmamalı mıyız?	doğrulmamalı mısınız?	doğrulmamalılar mı?

Related terms

• doğrultu
• doğrultmak

Further reading

• “doğrulmak”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu