diwiskañ

Breton

Etymology

di- +‎ gwisk +‎ -añ

Pronunciation

• IPA^(key): /diˈɥiskã/

Verb

diwiskañ (mutated o tiwiskañ)

1. (transitive) to undress
2. (intransitive) to undress

Conjugation

Conjugation of diwiskañ

Personal forms
	Indicative				Conditional		Imperative
	Present	Imperfect	Preterite	Future	Present	Imperfect
1s	diwiskan	diwisken	diwiskis	diwiskin	diwiskfen	diwiskjen	-
2s	diwiskez	diwiskes	diwiskjout	diwiski	diwiskfes	diwiskjes	diwisk
3s	diwisk	diwiske	diwiskas	diwisko	diwiskfe	diwiskje	diwisket
1p	diwiskomp	diwiskemp	diwiskjomp	diwiskimp	diwiskfemp	diwiskjemp	diwiskomp
2p	diwiskit	diwiskec'h	diwiskjoc'h	diwiskot	diwiskfec'h	diwiskjec'h	diwiskit
3p	diwiskont	diwiskent	diwiskjont	diwiskint	diwiskfent	diwiskjent	diwiskent
0	diwisker	diwisked	diwiskjod	diwiskor	diwiskfed	diwiskjed	-
Impersonal forms					Mutated forms
Infinitive		diwiskañ			Soft mutation after a		ziwisk-
Present participle		o tiwiskañ			Mixed mutation after e		tiwisk-
Past participle		diwisket (auxiliary verb: bezañ)			Soft mutation after ne/na		ziwisk-

Derived terms

• diwiskadur
• diwisker
• diwiskerez
• diwisket

Mutation

  Mutation of diwiskañ  

Breton consonant mutation
unmutated	soft	aspirate	hard	mixed
diwiskañ	ziwiskañ	unchanged	tiwiskañ	tiwiskañ