divinior
Latin
[edit]Adjective
[edit]dīvīnior (neuter dīvīnius); third declension
Declension
[edit]Third-declension comparative adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | dīvīnior | dīvīnius | dīvīniōrēs | dīvīniōra | |
| genitive | dīvīniōris | dīvīniōrum | |||
| dative | dīvīniōrī | dīvīniōribus | |||
| accusative | dīvīniōrem | dīvīnius | dīvīniōrēs dīvīniōrīs |
dīvīniōra | |
| ablative | dīvīniōre dīvīniōrī |
dīvīniōribus | |||
| vocative | dīvīnior | dīvīnius | dīvīniōrēs | dīvīniōra | |