distinctăciune
Jump to navigation
Jump to search
Romanian
[edit]Etymology
[edit]Noun
[edit]distinctăciune f (plural distinctăciuni)
Declension
[edit]Declension of distinctăciune
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) distinctăciune | distinctăciunea | (niște) distinctăciuni | distinctăciunile |
genitive/dative | (unei) distinctăciuni | distinctăciunii | (unor) distinctăciuni | distinctăciunilor |
vocative | distinctăciune, distinctăciuneo | distinctăciunilor |