dissimulamentum
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]From dissimulō (“conceal, hide, dissemble”) + -mentum.
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /dis.si.mu.laːˈmen.tum/, [d̪ɪs̠ːɪmʊɫ̪äːˈmɛn̪t̪ʊ̃ˑ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /dis.si.mu.laˈmen.tum/, [d̪isːimuläˈmɛn̪t̪um]
Noun
[edit]dissimulāmentum n (genitive dissimulāmentī); second declension
Declension
[edit]Second-declension noun (neuter).
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | dissimulāmentum | dissimulāmenta |
genitive | dissimulāmentī | dissimulāmentōrum |
dative | dissimulāmentō | dissimulāmentīs |
accusative | dissimulāmentum | dissimulāmenta |
ablative | dissimulāmentō | dissimulāmentīs |
vocative | dissimulāmentum | dissimulāmenta |
References
[edit]- “dissimulamentum”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- dissimulamentum in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.