disjiectus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Perfect passive participle of disjiciō

Participle

[edit]

disjiectus (feminine disjiecta, neuter disjiectum); first/second-declension participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative disjiectus disjiecta disjiectum disjiectī disjiectae disjiecta
Genitive disjiectī disjiectae disjiectī disjiectōrum disjiectārum disjiectōrum
Dative disjiectō disjiectō disjiectīs
Accusative disjiectum disjiectam disjiectum disjiectōs disjiectās disjiecta
Ablative disjiectō disjiectā disjiectō disjiectīs
Vocative disjiecte disjiecta disjiectum disjiectī disjiectae disjiecta