disgregatio
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Noun
[edit]disgregātiō f (genitive disgregātiōnis); third declension
Declension
[edit]Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | disgregātiō | disgregātiōnēs |
Genitive | disgregātiōnis | disgregātiōnum |
Dative | disgregātiōnī | disgregātiōnibus |
Accusative | disgregātiōnem | disgregātiōnēs |
Ablative | disgregātiōne | disgregātiōnibus |
Vocative | disgregātiō | disgregātiōnēs |
Descendants
[edit]- Catalan: disgregació
- → English: disgregation
- Galician: disgregación
- Italian: disgregazione
- Spanish: disgregación
References
[edit]- disgregatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- disgregatio in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016