Jump to content

discerptus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Perfect passive participle of discerpō.

Pronunciation

[edit]

Participle

[edit]

discerptus (feminine discerpta, neuter discerptum); first/second-declension participle

  1. plucked or torn to pieces; rended, mutilated or mangled

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative discerptus discerpta discerptum discerptī discerptae discerpta
genitive discerptī discerptae discerptī discerptōrum discerptārum discerptōrum
dative discerptō discerptae discerptō discerptīs
accusative discerptum discerptam discerptum discerptōs discerptās discerpta
ablative discerptō discerptā discerptō discerptīs
vocative discerpte discerpta discerptum discerptī discerptae discerpta