dinoturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Future active participle of dīnoscō.
Participle
[edit]dīnōtūrus (feminine dīnōtūra, neuter dīnōtūrum); first/second-declension participle
- about to discern
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | dīnōtūrus | dīnōtūra | dīnōtūrum | dīnōtūrī | dīnōtūrae | dīnōtūra | |
genitive | dīnōtūrī | dīnōtūrae | dīnōtūrī | dīnōtūrōrum | dīnōtūrārum | dīnōtūrōrum | |
dative | dīnōtūrō | dīnōtūrae | dīnōtūrō | dīnōtūrīs | |||
accusative | dīnōtūrum | dīnōtūram | dīnōtūrum | dīnōtūrōs | dīnōtūrās | dīnōtūra | |
ablative | dīnōtūrō | dīnōtūrā | dīnōtūrō | dīnōtūrīs | |||
vocative | dīnōtūre | dīnōtūra | dīnōtūrum | dīnōtūrī | dīnōtūrae | dīnōtūra |