dinleti

Turkish

Etymology

From dinlemek.

Pronunciation

• Hyphenation: din‧le‧ti

Noun

dinleti (definite accusative dinletiyi, plural dinletiler)

1. (music) Synonym of konser

Declension

Declension of dinleti

singular plural nominative dinleti dinletiler definite accusative dinletiyi dinletileri dative dinletiye dinletilere locative dinletide dinletilerde ablative dinletiden dinletilerden genitive dinletinin dinletilerin Possessive forms nominative singular plural 1st singular dinletim dinletilerim 2nd singular dinletin dinletilerin 3rd singular dinletisi dinletileri 1st plural dinletimiz dinletilerimiz 2nd plural dinletiniz dinletileriniz 3rd plural dinletileri dinletileri definite accusative singular plural 1st singular dinletimi dinletilerimi 2nd singular dinletini dinletilerini 3rd singular dinletisini dinletilerini 1st plural dinletimizi dinletilerimizi 2nd plural dinletinizi dinletilerinizi 3rd plural dinletilerini dinletilerini dative singular plural 1st singular dinletime dinletilerime 2nd singular dinletine dinletilerine 3rd singular dinletisine dinletilerine 1st plural dinletimize dinletilerimize 2nd plural dinletinize dinletilerinize 3rd plural dinletilerine dinletilerine locative singular plural 1st singular dinletimde dinletilerimde 2nd singular dinletinde dinletilerinde 3rd singular dinletisinde dinletilerinde 1st plural dinletimizde dinletilerimizde 2nd plural dinletinizde dinletilerinizde 3rd plural dinletilerinde dinletilerinde ablative singular plural 1st singular dinletimden dinletilerimden 2nd singular dinletinden dinletilerinden 3rd singular dinletisinden dinletilerinden 1st plural dinletimizden dinletilerimizden 2nd plural dinletinizden dinletilerinizden 3rd plural dinletilerinden dinletilerinden genitive singular plural 1st singular dinletimin dinletilerimin 2nd singular dinletinin dinletilerinin 3rd singular dinletisinin dinletilerinin 1st plural dinletimizin dinletilerimizin 2nd plural dinletinizin dinletilerinizin 3rd plural dinletilerinin dinletilerinin