dinleme

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish

[edit]

Noun

[edit]

dinleme (definite accusative dinlemeyi, plural dinlemeler)

  1. verbal noun of dinlemek

Declension

[edit]
Inflection
Nominative dinleme
Definite accusative dinlemeyi
Singular Plural
Nominative dinleme dinlemeler
Definite accusative dinlemeyi dinlemeleri
Dative dinlemeye dinlemelere
Locative dinlemede dinlemelerde
Ablative dinlemeden dinlemelerden
Genitive dinlemenin dinlemelerin

Verb

[edit]

dinleme

  1. second-person singular negative imperative of dinlemek
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=dinleme&oldid=68537371"