difrakti

Esperanto

Etymology

From Latin diffractus (“to shatter, to break into pieces”).

Pronunciation

• IPA^(key): [diˈfrakti]
• Rhymes: -akti
• Hyphenation: di‧frak‧ti

Verb

difrakti (present difraktas, past difraktis, future difraktos, conditional difraktus, volitive difraktu)

1. (transitive, intransitive) to diffract

Conjugation

Conjugation of difrakti

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		difraktas		difraktis		difraktos
active participle		difraktanta	difraktantaj	difraktinta	difraktintaj	difraktonta	difraktontaj
	acc.	difraktantan	difraktantajn	difraktintan	difraktintajn	difraktontan	difraktontajn
passive participle		difraktata	difraktataj	difraktita	difraktitaj	difraktota	difraktotaj
	acc.	difraktatan	difraktatajn	difraktitan	difraktitajn	difraktotan	difraktotajn
nominal active participle		difraktanto	difraktantoj	difraktinto	difraktintoj	difraktonto	difraktontoj
	acc.	difraktanton	difraktantojn	difraktinton	difraktintojn	difraktonton	difraktontojn
nominal passive participle		difraktato	difraktatoj	difraktito	difraktitoj	difraktoto	difraktotoj
	acc.	difraktaton	difraktatojn	difraktiton	difraktitojn	difraktoton	difraktotojn
adverbial active participle		difraktante		difraktinte		difraktonte
adverbial passive participle		difraktate		difraktite		difraktote

infinitive		difrakti						imperative		difraktu						conditional		difraktus

Derived terms

• difrakto (“diffraction”)

 

Ido

Pronunciation

• IPA^(key): /difˈrakti/

Noun

difrakti

1. plural of difrakto