diecezjanin

Polish

Etymology

From diecezja +‎ -anin.

Pronunciation

• IPA^(key): /djɛ.t͡sɛˈzja.ɲin/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɲin
• Syllabification: die‧ce‧zja‧nin

Noun

diecezjanin m pers

1. (Protestantism, Roman Catholicism) diocesan (inhabitant of a diocese)

Declension

Declension of diecezjanin

	singular	plural
nominative	diecezjanin	diecezjanie
genitive	diecezjanina	diecezjan
dative	diecezjaninowi	diecezjanom
accusative	diecezjanina	diecezjan
instrumental	diecezjaninem	diecezjanami
locative	diecezjaninie	diecezjanach
vocative	diecezjaninie	diecezjanie

Related terms

adjectives

• archidiecezjalny
• diecezjalny

 

nouns

• archidiecezja
• diecezja

 

Further reading

• diecezjanin in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• diecezjanin in Polish dictionaries at PWN